قيام مستمر و رهبری آن بر عهده خود خلق است
ابتدا فرارسیدن سال نو میلادی را تبریک گفته و امیدواریم سال جدید سرشار از صلح، مقاومت و مبارزه برای تمامی خلق‌ها در جهان و به‌ویژه خلق‌های فرودست خاورمیانه باشد که سال‌ها است در میان جنگ و درگیری‌های خونین قرار دارند.
ابتدا فرارسیدن سال نو میلادی را تبریک گفته و امیدواریم سال جدید سرشار از صلح، مقاومت و مبارزه برای تمامی خلق‌ها در جهان و به‌ویژه خلق‌های فرودست خاورمیانه باشد که سال‌ها است در میان جنگ و درگیری‌های خونین قرار دارند. در سال گذشته خلقمان توانست با اتکا بر مقاومت و ایستادگی در برابر سیل بنيان‌برافكن جنگ جهانی سوم كه دشمنان، كوردستان را به کانون آن مبدل نموده‌اند، مبارزات برحق خود را به‌اوج برساند. جامعه دموكراتيك و آزاد شرق كوردستان (کودار)، مبارزات و قیام آزادیخواهانه خلق‌های تحت ستم را خميرمايه رسيدن به سیستم ملت دموكراتيك می‌داند.
مبارزات دموكراتيك و آزاديخواهانه خلق كورد، ايران و خاورميانه يك سال مملو از تنازعات و تنش‌های ناشی از ستم سامانمند و نهادینه‌شده‌ی نظام‌های مستبد و خودکامه را پشت سر گذاشت. قيام سرتاسری مردم در ايران، مقاومت روژآوا عليه حملات ارتش فاشیستی تركيه و مبارزات گريلا در شمال كوردستان در كنار جنگ خانمان‌سوز سوريه و اعتراضات مردمی در عراق و لبنان ازجمله وقايع مهم سال بودند كه جبهه خلق در برابر دولت‌ها را تشكیل داد. كوردها در خاورميانه عملاً در مركز و ميدان مبارزه عليه فشار جهانی و منطقه‌ای قرار دارند. آنچه عيان است، طليعه آفتاب مقاومت‌گر خلقمان در شرق كوردستان در كنار خلق‌های به‌ستوه آمده ايران در رويارويی با حاکمیت ايران بوده و هست. تظاهرات اعتراضی در سراسر ايران تقويت‌كننده موج خروشان قيام خلق شرق كورستان در مسير پيشاهنگی رنسانس كورد گشت. بدون‌شك هيمنه اين حضور پرشكوه به‌ويژه در حمايت از مقاومت نيروهای گريلا از ماكو تا كرماشان، مبارزات روژآوا و شمال كوردستان، مكمل يك كليت عظيم از اتحاد هرچهاربخش كوردستان به‌موازات «بهار خلق‌های خاورميانه» است.
جنگ‌طلبی ايران در سال گذشته در تقابل با تلاش‌های جنبش آزاديخواهی كورد برای سازمان‌دهی دموكراتيك خلق قرار گرفت. كمين نيروهای رژيم در جوانرود، مريوان و اورميه عليه گريلاهای راه آزاديخواهی كه به شهادت هشت تن از گريلاها انجاميد، بيانگر نيات ظالمانه و جنگ‌افروزانه حاکمیت بر ضد آزادی خلق كورد است. رژيم به اين حملات بسنده ننمود و با بازداشت، شكنجه و حبس فعالين سياسی، مدنی و زیست‌محیطی تلاش نمود، حلقه اين زنجيره ستم‌ها را به‌قصد پاكسازی کامل نيروهای مبارز تکمیل نمايد. سركوب تظاهرات مردمی در شهرها، بازداشت و حبس هزاران تن از معترضین، تداوم اعدام زندانيان و كشتار طرح‌ریزی‌شده‌ی كولبران، ترويج پديده «ضد فرهنگ بسيج‌سازی» با هدف نسل‌كشی فرهنگی و در ماه‌های پايان سال ميلادی هم كشتار صدها تظاهركننده كورد، بلوچ و فارس نشان از كارنامه سياه نظام مطلقه‌ای دارد كه مطالبات طبيعی و برحق هر شهروند و هر خلقی را با گلوله و خشونت پاسخ می‌دهد.
بی‌گمان سال ۲۰۱۹ سالی بود كه در آن سركوب و كشتار مردم از سوی رژيم به اوج خود رسید و قتل بی‌پروای تظاهركنندگان كورد كه آمار واقعی آن بيش از سایر نقاط ايران بود، اثباتی براین واقعیت است كه تهران پيشاپيش سناريوهای خطرناكی را برای سركوب خيابان و خلق مبارز شرق كوردستان طرح‌ريزی نموده است. هرچند به خیال رژيم قيام سركوب شده، اما درواقع به انحای مختلف از سوی كارگران، معلمان، بازاريان، فعالين سياسی، مدنی و زیست‌محیطی ادامه دارد. اين قيام مستمر، نتيجه تعمیق تدريجی بحران‌های اجتماعی، سياسی، اقتصادی و ساختاری هم در جامعه و هم در ساختار اصلی نظام حاكم است و به اقتضای منطق ديالكتيك تحولات دهه كنونی هيچ قدرت مستبدی يارای ممانعت از قيام خلق‌های ايران و كوردستان را نخواهد داشت. اين اطمينان و ایمان ملت‌ها برخاسته از احساسات آزادی‌خواهانه‌شان است و يك طبيعت مبارزه‌گری اجتماعی است، قيام را به‌سوی نتايج حقيقی سوق می‌دهد.
امر حیاتی اين است كه برآيند اين قيام سركوب‌ناشدنی به‌سوی پايانی دموكراتيك و باشكوه جهت‌دهی گردد، اما با نگاه داهيانه و عقلانی‌محور به اوضاع اجتماعی ايران، آشکار است كه خلق‌ها برای تحقق تغيير و دگرگونی راديكال آماده‌اند و اميد دارند اپوزيسيون دموكراتيك و راديكال جلودار و پيش‌قراول خيزش خيابان گردد كه همانا نقد و انتقادی بجا برای همه اپوزيسيون ايران و شرق كوردستان است. هرچند در اين قيام، خلق‌محوری بنيان كار است، ولی موجوديت احزاب جای‌گرفته در اپوزيسيون حكم می‌نمايد به وظايف تاريخی ـ انسانی خود عمل نموده و خلأ ناشی از نقش رهبريت و سازمان‌دهی خيزيش را پر نمايند.
يك سال قيام و حضور اقشار مختلف و توده‌ها به‌ويژه جوانان، زنان، كارگران و معلمان در ميدان‌ها، غنی‌ترين ميراث برای اپوزیسيون جهت تداوم مسير حقيقت است. از سنه تا تبريز، تهران، بلوچستان و اهواز، اتحاد طبيعی خلق‌ها كه در سال ۲۰۱۹ بارها از سوی خود آنها به نمايش گذاشته شد، شيرازه يك حركت ذاتی خلق‌محور را بسته كه بايستی احزاب و سازمان‌های مبارز به آن تأسی جويند و برنامه‌ها و پروژه‌های شفاف عاری از هرگونه منفعت‌طلبی و شوونيسم سازمانی ارائه دهند.
در سالی كه گذشت، کودار بارها صميميت خويش را در قبال خلق‌سالاری خيزش‌ها و مبارزات را اعلان‌داشته و بر پروژه شفاف خود در قالب نقشه‌راه دموكراتيك تأكيد مجدد نمود تا به‌مثابه ستون «قيام خلق» در كنار ستون «مبارزه گريلا» موجبات قيام و رنسانس را فراهم آورد. همچنين ضمن پی‌بردن به نقاط قوت و ضعف‌های خويش در يك سال گذشته، تدارك خدمتی فداكارانه، فدايی و مبارزه‌گرانه باشكوه‌تر برای خلق‌ها را در نيات انقلابی خويش گنجانده است. هرچند بارها اعلام رسمی كودار برای اتحاد ملی كوردها و همگرايی دموكراتيك با خلق‌های ايران و شرق كوردستان با پيشاهنگی احزاب اپوزيسيون بی‌پاسخ مانده، اما كودار برای تحقق وحدت خلق‌ها در انتظار دولت و اپوزيسيون نمی‌ماند؛ لذا بر شدت مبارزاتش و فراهم آوردن زمينه خيزش‌های عظيم‌تر افزوده است. چه‌بسا خلق‌محور بودن خيزش‌ها و خودجوش بودن آن در ايران و شرق كورستان كه بی‌شك مبارزات كودار ناشی از تأثيرات حتمی، سهمی انكارناپذير در آن دارد، خصيصه‌ای است كه با ماهيت «سيستم بودن كودار» به‌مثابه يك كليت فراحزب همخوانی و در قالب «خط سوم» در خاورميانه هم به اميد خلق‌ها مبدل گشته است. در اين مسير، تأكيد كودار بر اراده‌مندی خيابان و خودمديريتی خيزش‌ها در راستای مركزيت «مقاومت و اتحاد ملی» در مقابله با سناريوهای دولتی، منطقه‌ای و جهانی است و پيشاهنگی خلق هر چهار بخش كوردستان نمونه بارز اميدواركننده آن است.
خلق‌ها ميان منگنه قدرت‌های جهانی و نظام حاكم ايران قرارگرفته و با خطر نابودی روياروی‌اند. كودار باور دارد پیش‌شرط پيروزی، «استمرار قيام‌ها» بر محوريت «مقاومت و اتحاد خلق‌ها» است كه در صورت وجود اين مبدأها قطعاً خيزش خيابانی پويا و پايدار خواهد گشت. علاوه براین حضور همه طيف‌ها و متکثر بودن آن دارای اهمیت وافری است، زيرا تنها شانس موفقيت، حفظ و احترام به تفاوت‌مندی خلق‌ها از زبان تا فرهنگ و موجوديت است. تهديدات جهاني هم‌اكنون متوجه كل ايران است و فقط خلق با حضور مستمر می‌تواند آن را به فرصت مبدل نماید و در انتظار انعطاف نظام حاکم نباشد. قيام مستمر و رهبريت آن به‌دست خود خلق است. جوانان و زنان پيشاهنگان این اعتراضات و خیزش‌ها هستند و بایستی مقاومت و اتحاد به‌صورت «شوراهای مردمی قيام» نهادينه و سامانمند گردد.
جامعه دموكراتيك و آزاد شرق كوردستان (كودار)
٠١/٠١/٢٠٢٠
