اگر در این لحظات تاریخی ادای وظیفه نکنیم شاید فرداها دیگر دیر باشد
تاریخ کورد و کوردستان مملو است از فراز و فرودها، قیامها، سرکوبها و بار دیگر قیام برای خود بودن ونه بیشتر. در دوره معاصر و به ویژه از قیام بابانزاده به سال ۱۸۰۶بدین سو مبارزات خلق کورد وارد فاز جدیدی گشته و جنبهای هویتیتر و ملیتر به خود گرفت. این مبارزات هر چند میراث گرانبهایی را بر جای نهاد اما بنا به دلایلی متعدد واز جمله مهمترین آنها، عدم آگاهی ملی از سوی قاطبهی خلق کورد و فقدان رهبری استراتژیک نتوانست به اهداف مورد نظردست یابد. یکی از این قیامها در دوران معاصر ایجاد جمهوری کوردستان در مهاباد بود که در حال ورود به هفتاد و دومین سالروز تاسیس آن میباشیم. این آزمون دموکراتیک نیز علیرغم تمامی جوانب مثبت و دستاوردهای باارزش آن بنا به همان دلایل و نیز خیانت گویا «دوستان» خود دچار شکست و سرکوب گشت و مبارزهی مشروع کوردها را برای قریب سدهای دیگر به تعویق انداخت، و شاید بیش از هر چیز در فضای استبدادزدهی خاورمیانه، وجههی دموکراتیک آن مورد حمله قرار گرفت تا خود ادارهی آن.
با وجود تمامی سرکوبها و سیاستهای اشغالگران کوردستان جهت استحالهی فرهنگی و بیشتر از آن امحای فیزیکی، اما خلق کورد و خط دموکراسیخواه و آزادیخواه منطقه از پای ننشست و جهت رقم زدن سرنوشتی جدا از آنچه برایش رقم زدهاند دست به تکاپو زد، و این بار در روژاوا. تجربهی روژاوا و دموکراسی عمیق آن با وجود تمامی کارشکنیها و حملاتی که متوجه آن شده، براستی تبدیل به نقطه عطفی جهت الهامبخشی به تمامی مبارزان و آزادیخواهان جهان گشته است. این مدل دموکراتیک، با الهام از اندیشههای رهبر آپو میرود که به واقع به فرمی جهانی بدل و حقیقتا خط سوم را در شیوهی مدیریت جامعه طرح ریزی نماید. دقیقا در همین نقطه و همین جاست که طاقت دیکتاتوریهای منطقه و در راس آنها سلطان اردوغان طاق شده و با کین و حقد تمام به آن حملهور میشوند، همانگونه که به کوبانی و امروز به عفرین حملهور شدند. چرا که توسعهی مدل دموکراتیک و مترقی روژاوا روز به روز عرصه را بر مدلهای پوسیده و مزدور موجود در منطقه تنگتر مینماید.
تلاشهای حکومت و دولت پوسیده و فاشیست ترکیه که بوی تعفن آن تمامی منطقه را متعفن کرده، به واسطهی مزدوران و تبهکارانش جهت عقیم کردن مدل خودمدیریتی روژاوا تا کنون خود عقیم گشته و زمامداران فاشیسم را دچار یاس و سرخوردگی نموده است. مجرمان و تبهکاران سلطان اردوغان که در از بین بردن آزمون موفق روژاوا ناکام ماندند و خود عملا از صحنهی سیاسی و نظامی منطقه پاک شدند، ترکها را ناچار نمود تا خود را در مقابله با دموکراسی محک بزنند و به شیوهای مستقیم وارد نبرد با مبارزان باانگیزهی روژاوا و این بار در عفرین گردد. بدون شک همانگونه که مقاومت کوبانی سبب گشت تا سایهی شوم فاشیسم داعش به کلی از منطقه رخت بربندد، همانگونه نیز مقاومت عفرین سبب خواهد شد تا امالفساد منطقه و محور اصلی تمامی سیاستهای کوردستیزانه و ضد دموکراسی در تاریخ معاصر منطقه یعنی رژیم فاشیست ترکیه، دچار اضمحلال گشته و شر این جرثومهی فساد را به کلی از سر تمامی انسانهای آزاده کم کند. چرا که در صورت شکست ترکیه در عفرین بی گمان شکست و سقوط اردوغان و عثمانیگری نیز در خود ترکیه رقم خواهد خورد. واین محقق خواهد شد اگر که تمامی خلقهای آزادیخواه منطقه و جهان و به ویژه خلق کورد در هر کجای جهان که هستند از مقاومت جانانهی عفرین حمایت وپشتیبانی کنند، همانگونه که از مقاومت کوبانی حمایت کردند. چرا که اگر براستی آن حمایتهای پر شور نبود شاید سرنوشتی غیر از آن برای کوبانی رقم میخورد.
کودار ضمن اعلام حمایت و پشتیبانی همه جانبهی خود از مقاومت عفرین، تمامی آزادیخواهان، دموکراسیخواهان، نهادهای مدنی، احزاب و میهندوستان در هر کجای جهان و بویژه در شرق کوردستان و ایران را به حمایت همه جانبه از مقاومت عفرین فرامیخواند تا در سنگری مشترک علیه فاشیسم و تندروی به مبارزه بپردازیم. همچنین از تمامی جوانان انقلابی انتظار میرود تا در این روزها و لحظات سرنوشتساز به صفوف مبارزه عفرین علیه اشغالگری بپیوندند و وظیفهی تاریخی خود را به انجام رسانند. چرا که اگر در این لحظات تاریخی ادای وظیفه نکنیم شاید فرداها دیگر دیر باشد و تنها حسرت این روزها بر وجدانمان سنگینی کند، همانگونه که بر نسل قاضی محمد و یارانش سنگینی کرد و او را در سنگر مبارزه تنها گذاشته و لعن تاریخ را به ارث بردند.
ریاست مشترک جامعهی دموکراتیک و آزاد شرق کوردستانـ کودار
۲۲.۱.۲۰۱۸