زیلان وژین در گفتگو با کیهان لندن: ایجاد جبهه دمکراتیک خلق‌های ایران از اولویت‌های ماست
زیلان وژین رییس مشترک پژاک در کفتگو با کیهان لندن اعلام کرد که در شرایط حساس کنونی اولویت ما، ایجاد جبهه‌ای دمکراتیک برای خلق‌های ایرانی‌ست
ریاست مشترک پژاک با اشاره به اهمیت اتحاد خلق‌های ایرانی برای مبارزه‌ای تأثیرگذار در برابر جمهوری اسلامی و نیز برگذاری کنگره پنجم در این شرایط می‌گوید: بدون شک، ضرورت ایجاد جبهه مشترک مبارزه در وضعیت حساس کنونی، یکی از موضوعات اصلی مورد بحث در کنگره بود. تصمیمات مهمی به صورت قطعنامه‌ی پایانی از سوی اعضای کنگره‌ی پنجم به تصویب رسید که از جمله می‌توان به تلاش برای ایجاد جبهه دمکراتیک خلق‌های ایران اشاره کرد. با بررسی وضعیت کنونی، بحران منطقه‌ای در آستانه‌ی شدیدترین حالت خویش قرار دارد و نیروهای سهیم در جنگ منطقه‌ای و به ویژه کردستان، سعی در ایفای نقش خویش به‌عنوان بازیگر اصلی را دارند، تا پروژه‌های مد نظر خویش را پیاده نمایند. ایران نیز به‌عنوان یکی از کشورهای منطقه، خواهان تثبیت موقعیت خویش بوده و همواره به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم در این جنگ حضور یافته است. از سوی دیگر جهت آنکه تهاجمات کنونی بر وضعیت داخلی ایران تاثیرگذار نباشد، جنگ را به آن سوی مرزهای ایران از جمله یمن، سوریه و عراق تحت لوای حزب‌الله، سوق داده و خود نیز در آن حضور می‌یابد. هر یک از نیروهای منطقه‌ای و به‌ویژه دولت‌ـ ملت‌های ایران، ترکیه، عراق و سوریه به‌عنوان بخشی از ماهیت بحران به حساب می‌آیند. اگر تا کنون، مسائل مربوط به صلح، خلق‌ها و دمکراسی حل می‌گشت، بحران و جنگ به اوج نمی‌رسید و طبیعتاً تا به این حد قربانی بر جای نمی‌گذاشت.
زیلان وژین با اشاره به بحران موجود در منطقه می‌گوید:
به وضعیت بحران‌زده‌ی ترکیه بنگرید، اگر جهت رهیافت مسائل مربوط به میهن، خلق و ارائه‌ی راه‌حلی دمکراتیک، گام برمی‌داشت و نظرات و اراده‌ی نیروهای دمکراتیک و سوسیالیست را مبنا قرار می‌داد، بحران در این کشور به اوج نمی‌رسید. آنچه روشن است، این‌ست که هیچگاه اراده و نیروی خلق، در برابر ظلم و اقتدار سر تعظیم فرود نیاورده است. این موضوع درباره ایران نیز کاملا صادق است. در چنین وضعیتی، ایجاد جبهه دمکراتیک خلق‌های ایران بسیار ضروری‌ست. البته نمی‌توان فقط به حرف زدن و نوشتن بسنده کرد، تلاش و فعالیت برای عملی کردن آن، از ضرورت‌های مرحله حساس کنونی است. تمامی نیروهای دمکراتیک، سوسیالیست، چپ‌گرا، فمینیست و تمامی افرادی که در راستای ارائه‌ی راهی پایدار فعالیت می‌کنند، لازم است در ایجاد جبهه‌ی دمکراتیک مشارکت کنند.
رئیس‌مشترک پژاک درباره اهمیت ایجاد جبهه دمکراتیک خلق‌ها در شرایط کنونی اذعان داشت ” در گذشته بهار عرب را مشاهده نمودیم، امروز نیز جهان شاهد بهار کُرد است. حزب حیات آزاد کردستان، به منظور ارائه راهکاری پایدار در روژهلات کردستان و اجرائی نمودن اهداف خویش، مبارزات خویش را وسعت می‌بخشد. بدون شک ارائه چنین راهکاری تنها از سوی یک حزب صورت نمی‌پذیرد، بلکه به ایجاد جبهه‌ای دمکراتیک نیاز دارد. پژاک برای هرگونه فعالیتی در این راستا، اعلام آمادگی می‌کند و بر این باور است، افرادی که مفاد مصوبه‌ی کنگره را مطالعه نموده‌اند، لازم است موضع مطلوب خود را مشخص کنند. نمی‌توان انجام این فعالیت را به گذشت زمان سپرد. تلاش برای دمکراتیزه نمودن ایران، یکی از وظایف اصلی دمکراسی‌خواهان به شمار می‌آید و لازم است عملی گردد.
ایشان با اشاره به کنگره پنجم پژاک می‌افزاید: در اساسنامه [جدید] با شعار “با تکوین حزبی و پیشاهنگی خلقی به سوی انقلاب دمکراتیک روژهلات کردستان و ایران”، بر این موضوع تاکید نمودیم که پژاک خود را در چارچوب تعریفِ حزبی صرفاً کردی محدود ننموده و در راستای دمکراتیزه کردن ایران مبارزه می‌نماید. پژاک هیچگاه از مرزبندی میان روژهلات کردستان و ایران، جهت جداسازی روژهلات کردستان از ایران سخن نگفته است، اما نمی‌توان نادیده گرفت که آغاز و اساس مبارزات ما در روژهلات کردستان بوده است.
زیلان وژین با اشاره به اهمیت دمکراتیزه شدن تمام ایران می‌گوید: با مراجعه به تاریخ می‌بینیم که خلق‌ها فراتر از مرزهای جغرافیایی، به شیوه‌ای کمونال زیسته‌اند. اما با پیدایش دولت‌ها، مرزبندی‌ها نیز به وجود آمدند. با ایجاد مرزبندی‌ها، خطوط بین خلق‌ها، ملت‌ها، زبان و فرهنگ‌ها پررنگ‌تر شدند. روز به روز بر تعداد ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های دولتی افزوده شد. مبدأ مبارزات ما نیز این بوده که همچون حزبی پیشاهنگ در نظام کودار، [همزمان در زمینه] ایدئولوژی و سیاست نیز پیشاهنگ باشیم و بر مبنای سیاست دمکراتیک، اتحاد و هم‌پیمانی با دیگر نیروها و خلق‌های ایران اعم از فارس، آذری، عرب، بلوچ، مازنی و… جهت دموکراتیزه نمودن ایران فعالیت نماییم. بر این مبنا نه به بخشی از سیاست‌های نظام جهانی مبدل گشته و نه در راستای اهداف دولت‌ـ ملت‌های منطقه‌ای عمل می‌نماییم. خط سوم، خط‌مشی مبارزه برای تحقق برساخت ملت‌دمکراتیک بر اساس پارادایم جامعه اخلاقی‌ـ سیاسی در ایران و روژهلات کردستان است. بنابراین به هنگام سخن گفتن از روژهلات کردستان، نمی‌توان از تجزیه‌طلبی سخن گفت. ما با پیشاهنگی خلق کرد، این نظام را در ایران پایه‌ریزی می‌نماییم. این نظام، نظامی‌ست که خلق آن را پذیرفته و انتخاب نموده است. البته که در این‌باره، گام‌های لازم از سوی طرف مقابل نیز باید برداشته شود.
زیلان وژین درباره نقش پژاک در روند دمکراتیزاسیون ایرات گفت: هنگام سخن گفتن از دموکراتیزه نمودن ایران، لازم است که نیرویی مسئولیت عملی‌سازی آن را برعهده بگیرد، پژاک در این‌باره اعلام آمادگی نموده است و از کنگره‌ی اول تا پنجم خویش نیز، برنامه‌‌های خویش را در این راستا ارائه نموده است. در کنگره پنجم نیز، بر اهمیت این موضوع که پژاک خود را در چارچوبه‌ی تعریفِ حزبی صرفا کردستانی محدود ننموده، تاکید شده. پژاک بر مبنای پارادیم جامعه دمکراتیک، اکولوژیک و آزادی‌خواهی زنان مبارزه می‌کند و بر این باوریم تنها بحث نمودن راجع به این مبادی، نمی‌تواند پاسخگوی تمامی سوالات باشد. در ایدئولوژی پژاک، تعاریف مختص به میهن، خلق، دموکراتیزه بودن، فرهنگ و هنر ارائه گشته‌اند. در بند سوم قطعنامه نیز به فراگیر بودن فعالیت پژاک و سراسر ایران اشاره نموده‌ایم. راجع به اینکه آیا اکنون مناسب است، می‌توان اینطور گفت که یکی از مبادی فعالیت پژاک، همین است و در همین راستا بر مبنای سیاست دمکراتیک و با درنظر گرفتن تمامی تنوعات و تفاوت‌ها، فعالیت می‌نماید تا مسائل مربوط به دمکراسی، حقوق بشر و … را حل و چاره‌یابی کند.
ایشان درباره حق دفاع مشروع می‌گوید: دولت ایران، به دلیل ترس از ارائه جایگزین از سوی پژاک برای آینده ایران و همچنین صرفاً جهت خنثی کردن مبارزات پژاک، دست به هر کاری می‌زند و تهاجمات همه جانبه خویش را به اوج می‌رساند. این در حالی‌ست که عملکردهای دولت ایران، از جمله اعدام، خود اقداماتی تروریستی است.؛ داعش سر می‌برد، ایران نیز اعدام می‌نماید. عملکرد اخیر دولت ایران در برابر گریلاهای پژاک، هیچ تفاوتی با عمکرد داعش ندارد. دولت در مقابل پژاک از هیچ روش غیر انسانی سر باز نزد، اما پژاک با تکیه بر ایدئولوژی آزادی‌خواهانه، نیرومندتر از قبل، مورد حمایت و استقبال خلق قرار گرفته است. همچنان که در قطعنامه اشاره گردید، فراگیر نمودن سیستم دفاعی در روژهلات کردستان و ایران، حق مسلم خلق‌ها بوده است. در برابر سیاست‌های اعدام، زندان، ترویج ضدفرهنگ‌های بسیج، گسترش اعتیاد و ناهنجاری‌های اجتماعی، گسترش فحشا، مشروعیت‌بخشی به سیاست مزدورسازی، زن‌ستیزی، ممنوعیت‌های صورت گرفته برای زنان و جوانان در ایران و روژهلات کردستان که سیاست‌های بارز دولت می‌باشد، به کارگیری حق دفاع مشروع، مهم‌ترین حق یک فرد، گروه و یک خلق می‌باشد.
رئیس مشترک پژاک درباره نقش زنان در کنگره پنجم چنین گفت: در کنگره پنجم حزب مشارکت یکسان و برابر زن و مرد در تمامی ابعاد و سطوح، مورد تصویب قرار گرفت و عملی گردید. تا قبل از آن [سهمیه سهیم شدن در مسئولیت‌ها] ٦٠ به ٤٠ بود اما در کنگره‌ی پنجم، مشارکت یکسان زنان و مردان در تمامی سطوح عملی گشته است. این امر ظاهری نبوده بلکه پرنسیب [ یا اصول] مبارزات و ایدئولوژی ما را نمایان می‌سازد. تمامی فعالیت‌ها و مبارزات ما با تکیه بر این اصل، صورت می‌پذیرند. نظام کنفدرالیسم دمکراتیک بر مبنای جامعه دمکراتیک، اکولوژیک و آزادی‌خواهی زنان پایه‌ریزی شده است. مبارزات ما نیز بر مبنای کمونالیزه بودن و مشارکت یکسان زنان و مردان عملی می‌شود. می‌توان گفت که پژاک نخستین حزب ایران و روژهلات کردستان می‌باشد که در آن مشارکت یکسان و برابر زنان و مردان در تمام سطوح مدیریتی عملی گشته است.
زیلان وژین با اشاره به اهمیت اتحاد احزاب کرد در روژهلات کردستان برای به‌انجام رسیدن مبارزات اظهار داشت: می‌توان گفت به دلیل اختلافاتی که میان احزاب مختلف وجود داشت، در برخی از مواقع، فرصت‌هایی را برای ایجاد زمینه‌های مشترک و هماهنگ نمودن خود در راستای انجام فعالیت‌های بسیار از دست دادند. نقاط مشترکی از جمله مسئله کرد و دشمن [مشترک] می‌تواند ما را به هم نزدیک نماید. ما در اساسنامه خودنیز در این باره سخن گفته‌ایم. ما آماده‌ایم تا بر مبنای نقاط مشترک و رهیافت مسئله کرد، به‌صورت مشترک فعالیت نماییم. اما اگر برخی از احزاب به‌صورت جبهه در مقابل پژاک فعالیت نمایند، نشان از ضعف آنان می‌باشد. آنچه لازم است که بدانیم، این بوده که هر اندازه اتحاد میان احزاب کمتر شود، دشمن قوی می‌گردد. پس از اعلان کنگره پژاک، احزاب دیگر گرد هم آمدند، ما نیز خرسند شدیم که متحد گردند، اما گویی خیلی نتیجه‌بخش نبوده است. امیدواریم که اتحاد آنان بیش از پیش گردد.
زیلان وژین رئیس مشترک پژاک در جواب این پرسش خبرنگار کیهان لندن که “گویا گفته می‌شود پژاک بخشی از حزب کارگران کردستان است” یادآوری نمود: پژاک شاخه‌ای از پ.ک.ک نیست. پژاک فکر و ایدئولوژی رهبر ملت کرد عبد‌الله اوجالان را قبول دارد. هر حزب کردی دیگری نیز می‌تواند بدین شیوه عمل نماید. لازم است به این نکته نیز اشاره کنم که عبدالله‌اوجالان دیگر تنها رهبر یک خلق نیست و اکنون ایدئولوژی و فلسفه‌اش جهانی شده است. مبارزه‌ی چهل ساله ایشان برای انسانیت بوده و این بدان معنا نیست که پ.ک.ک می‌تواند در شیوه فعالیت و مبارزه ما دخالت نمایند. به‌دلیل یکسان بودن ایدئولوژی، این طور دیده می‌شود که پژاک به پ.ک.ک متمایل‌تر است. ما می‌توانیم این شیوه ارتباط را با دیگر احزاب روژهلات کردستان و ایران که مبارزه می‌نمایند، نیز داشته باشیم. بنابراین می‌توان گفت که پژاک حزبی کاملاً مستقل می‌باشد که برای دمکراتیزه نمودن روژهلات کردستان و ایران مبارزه می‌نماید.
