8 مارس، سیمای کیهانی زنان است
نوروز روکن
صد و هفت سال بر روی نامگذاری هشت مارس به عنوان روز زنان زحمتکش و رنجبر که بعد از دومین کنفرانس بین المللی زنان در سال 1970 و با پیشنهاد کلارا زتکین صورت گرفت، می گذرد و هر سال چنین روزی در بیشتر نقاط دنیا جشن گرفته می شود.
صد و هفت سال بر روی نامگذاری هشت مارس به عنوان روز زنان زحمتکش و رنجبر که بعد از دومین کنفرانس بین المللی زنان در سال 1970 و با پیشنهاد کلارا زتکین صورت گرفت، می گذرد و هر سال چنین روزی در بیشتر نقاط دنیا جشن گرفته می شود. هشت مارس را در صد و هفتمین سال نامگذاری به همه زنانی که معنا و کرامت زن بودن را با مجادله ی آزادیخواهانه می زیند و احیاء می کنند، درود می فرستیم. دلیل چنین نامگذاری، قتل 129 کارگر زن در هشت مارس سال 1857 که روزی هشت ساعت در کارخانه تکستیل مشغول به کار بودند، است. این زنان به شرایط غیر انسانی کار و دستمزد اندک اعتراض داشتند و در انتها زنده زنده در آتش سوزانده شدند. همه ی زنانی که در راه آزادی زنان مبارزه می کنند ، آگاهند که قبل از این واقعه نیز مقاومتی بی همتا که هیچ گاه خاموش نشده، وجود داشته است. بعد از مبارزه ی هزاران ساله ی سیستم پدرسالاری برای تضعیف زنان و با گذشت پنج هزار سال، زنان هیچ گاه از مقاومت و مبارزه عقب نشینی نکرده اند. بهای این مقاومت بر اساس زمان و جغرافیا سنگین پراخته شده و هنوز هم می پردازند. در اروپا صدها سال به نام ساحره بودن، سوزانده شدند. در خاورمیانه و بیشتر نقاط دنیا تحت عناوین ناموس و ملک بودن، سنگسار ومحاکمه شدند و امروز نیز زنانی که در برابر چنین اعمالی مقاومت و اعتراض می کنند، مورد تعرض قرار گرفته و در نهایت اعدام شده و یا کشته می شوند.
زنانی همچون المپ دوگوژ زمانی که تفکر و صدای اعتراض خویش را بازگو کردند با گیوتن اعدام شدند. هزاران زن همانند لیلا قاسم و شیرین علم هولی که در راه کسب هویت و آزادی خلق خویش مبارزه می کردند، به دار اعدام محکوم شدند و همه ی مادرانی که مدیران جامعه اند و سختی ها را تحمل کرده و سمبل فداکاری و رنج هستند. در چنین روزی با معنا و زیباترین هدیه به آنان ارتقای مقاومت، کسب موفقیتها و تقدیم احیای حیاتی که سزاوار آنان است،خواهد بود.
در طول تاریخ، زنان بسیاری بوده اند که هر زمان در مقابل استاتوی اجتماعی زنان ناراضی و منتقد وضعیت آنان بودند و هر زمان این نارضایتی خویش را به زبان می آوردند. مهم تر از همه بعد از گذشت هزاران سال بر روی نهادینه شدن بردگی زنان توسط سیستم مردسالاری ، زنان برای جلوگیری از نابودی حیات اجتماعی، رنج و فداکاری بی حد و مرزی متحمل شدند و در سایه بدلهای سنگین، هستی ما را احیاء نمودند. همه ی مبارزاتی که در راه آزادی و جامعه صورت گرفت، هیچ یک بیهوده نبوده و تا به امروز این میراث گرانبها و ارزشمندی که برای به جای گذاشته شده، محافظت شده است. به عنوان جنبش آزادیخواهانه زنان” کژار” که ادامه دهنده ی راه آنان بوده، یقین داریم که در این سده تاریخ خویش و انسانیت را که در تاریکی مانده از نو زنده و نگارش خواهیم کرد و مفهومی دیگر به تاریخ خواهیم داد.
در عصری هستیم که در هر گوشه ی دنیا زنان به برده و ابژه ای مبدل شده و توسط سیستم ظالم قدرت محور ، جامعه از معنویت تهی و حالت طبیعی و انسانی خویش را از دست داده و به جهنمی که حیات در آن دشوار است، مبدل شده است. بعد از نامگذاری هشت مارس به عنوان روز زنان زحمتکش دنیا، دو جنگ جهانی صورت گرفت. دنیا در چنین روزهایی، فاشیسم، نسل کشی، جنسیت گرایی اجتماعی، ملی گرایی، دین گرایی و اندوستریالیسم را زیسته و با درد و رنج این روزها را شناخت. در این بین زنان و کودکان این آلام و رنجها را عمیق تر حس کردند. مدرنیته ی کاپیتالیست با ایدئولوژی لیبرالیسم تاکنون قادر نبوده مسائل را چاره یابی نماید و بالعکس آنان را به حالت بحران رسانیده است. در عصر مدرنیته، افزایش جمعیت، نابودی منابع طبیعی، تخریب محیط زیست، تغییر اقلیم، افزایش تسلیحات هسته ای و انواع جنگهایی که جامعه را تهدید می کند و از سوی دیگرفروپاشی ارزشهای اخلاقی، کمرنگ شدن معنای حقیقی حیات و حاکمیت اقتدار بر جامعه که فرد را به سوی پوچی و کشمکش با یکدیگر سوق داده و زیبایی و اصالت زنان را به ورطه ی نابودی کشانده و جای اخلاق، تجاوز و بی عدالتی و هزار و یک مسئله دیگر جایگزین شده است. در مقابل مشکلات بی شماری که در جامعه وجود دارد، بایستی مبارزه ی جنبشهای آزادیخواهانه ی زنان توسعه و گسترش یابد.
بایستی در چنین عصری مبارزات زنان آگاهانه و سازماندهی شده تر باشد و به عنوان جنبش زنان که با دانش بر روی صحنه ی تاریخ گام نهاده اند، بسیار قویتر و حساب شده تر از قبل در برابر سیستم مقابله نما. به این مهم آگاهیم که هم گذر از خشونتهای سیستماتیک و اعمال فشار و هم مبارزه در راه آزادی و انسانیت دشوار است؛ هر چند سیستم هر زمان در صدد ممانعت از گامهایی که در راستای احقاق حقوق خویش بر میداریم، بوده و در تلاش برای با شکست مواجه ساختن آن است اما علی رغم همه ی موانع در مقابل چنین سیستمی خواهیم ایستاد. رویارویی در برابر سیستم و مبارزه تا زمان فروپاشی آن ادامه خواهد داشت. مرد و سیستم مرد سالاری با استیلای خویش بر جامعه، رنگ و نقش زنان را از جامعه زدوده است. یکی از دلایل تداوم بردگی و چاره یابی نشدن مسئله ی زنان تا به امروز کسب کاراکتر مردانه ی سیستم است که با خشونتهای نظام مند خود، زنان را به مرز خفقان رسانیده است.
امروزه گذرهمه ی نهادهای جامعه از پوزیتیویسم که همانند بیماری جامعه را متلاشی ساخته و آلترناتیوی که بر اساس آزادی و نگرش زن باشد، مقوله ی مهمی است. بنابراین زمانی که از مسئله ی زن صحبت می کنیم، بایستی زن را به عنوان بخش مهمی از سیستم دانسته، سپس ارزیابی و تحلیل نمائیم. برای ما زنان تحلیل و واکاوی تاریخمان و در عین حال تعریف و شناخت ویژگیهای اجتماعی سیستم بسیار مهم است. ما زنان در مقابل سیستمی که تحت حاکمیت خدا- شاهان است، قرار داریم و باید مبارزات خویش را در مقابل این سیستم که با ذهنیت هژمونی و فرهنگ مادی نهادینه شده و موقعیت اجتماعی زنان را تضعیف ساخته، قویتر نمائیم. ارائه آلترناتیو برای سیستم و رادیکال بودن همه ی جنبش های زنان در برابر مدرنیته که دشمن زنان است در واقع احترام به زنان است و ارتباط نزدیکی با عمیق شدن بردگی زنان و شیوه های متفاوت هیرارشی که بر جامعه حاکم بوده، دارد.
اولین مرحله ی مبارزات جنبشهای زنان در راستای برابری حقوقی بوده که بر اساس موقعیت و شرایط خویش، گفتگو بر سر این مسئله مهم است. با وجود کسب موقعیتهای اجتماعی اندک، مبارزه و تغییر چشمگیری صورت نگرفت. ظاهری بودن برابری حقوقی که تنها در حد نوشته باقی مانده است و بی بهره بودن زنان از حقوق پیشینه ای تاریخی دارد. به همین دلیل با ارائه ی ژنئولوژی ( علم زن) که علم آگاهی و آزادی زن است، دنیای زن را با مبارزاتی که انجام میدهیم، از نو خواهیم ساخت. علم زن در چاره یابی مشکلات بنیادی انسانیت همچون مسئله جمعیت، استاتیک، اتیک و اقتصاد دارای نقش تعیین کننده ای است و در عین حال ابعاد مثبت آموزش انسان، اهمیت زندگی و صلح، زشتی و مخرب بودن جنگ، ارزشهای حقوقی و عدالت و در انتها تعیین و تصمیم گیریها از دید جامعه ی اخلاقی و سیاسی زن ، احساس مسئولیت می کند. سرشت، ذهنیت، احساسات و هویت خود را که توسط سیستم مرد سالاری با زبانی بیگانه بیان شده و همه ی تفکرات، دانش و هنرهایی که ما را می شناسانند و تعریف می کنند، باژگون شده اند با شوق و هیجان هشت مارس در میادین و تمامی حوزه های زندگی از نو تعریف خواهیم کرد و دنیایی آزاد که به خودمان تعلق دارد، آباد خواهیم ساخت و تا آن زمان از مبارزه و مقاومت باز نخواهیم ایستاد. بایستی در جایگزینی تفکرات آلترناتیوی، جسور و توانا باشیم.
برگرفتە از سایت کژار
