مقاومت امرالی، فصلی نو در سیاست خاورمیانه
در حالی قدم به نوزدهمین سالگرد وقوع توطئه‌ی بین الدولی ۱۵ فوریه می‌گزاریم که کائوس خاورمیانه بیش‌ازپیش عمیق گشته و ابعادی فرامنطقه‌ای و جهانی به خود گرفته است. این بحران که در حال حاضر نقطه‌ی ثقل آن در سوریه و روژآوا می‌باشد آن‌چنان پیچیده و درهم تنیده گشته که هرگونه مداخله‌ی خارجی به منظور پایان دادن به آن، تنها به وخامت اوضاع انجامیده است. قدرت‌های نواستعماری و همچنین واپس‌گرایان منطقه هر کدام با یارگیری‌های سیاسی و برپایی اجلاس‌های دوره‌ای از قبیل آستانه، سوچی و ژنو درصدد تحمیل طرح‌های سودمحور خود بدون در نظر گرفتن ویژگی‌های فرهنگی و تاریخی بر جوامع خسته از جنگ، آوارگی وخونریزی خاورمیانه هستند. بدون شک این‌گونه تصمیم‌گیری‌ها نه تنها گرهی از مشکلات و معضلات نگشوده، بلکه همچون پیمان‌نامه‌ی سایکس- پیکو خود به کلاف سردر گمی بدل خواهد گشت که خروجی آن ادامه‌ی جنگ و درگیری برای سده‌ای دیگراست. سیاستی که نتیجه‌ی محتوم آن به زیان تنوعات فرهنگی و اعتقادی منطقه است. واقعیتی که هر چشم بینا و هر ذهن هوشیاری قادر به دیدن و درک آن می‌باشد.
آنچه مسلم، این نکته است که، جوامعی که به خودآگاهی رسیده و از نظر سیاسی نیز بلوغ یافته‌اند، دیگر مانند گذشته حاضر به قبول مناسبات ارباب – رعیتی نبوده و با حضور قاطع خود سعی در نقش آفرینی در تحولات دارند. تحولاتی که بتواند به مطالبات مشروع و البته معوقه‌ی آن‌ها که همان آزادی، دموکراسی و عدالت است جامه‌ی عمل بپوشاند. کل فرآیندی که می‌‌توان در قالب مفهوم «مقاومت» به آن پرداخت. مفهومی که هرچند فرهنگ منطقه با آن بیگانه نیست، اما جنبش آزادی‌خواهی خلق کورد با رهبریت رهبرآپو با آن عجین گشته، بدان معنایی تازه بخشیده و آنرا هم‌ذات زندگی معنا کرد. این حقیقتی است که خلق‌های آزادی‌خواه ایران وبه‌ویژه شرق کوردستان نیز بدان پی برده و توطئه علیه رهبر آپو را اقدامی علیه آزادی و اراده‌ی سیاسی خود دانستند. خلق شرق کوردستان با علم به درنده خویی حاکمان مستبد جمهوری اسلامی در سرکوب هر صدای اعتراضی، به انجام اعتراضات گسترده در محکوم نمودن این کنسپت، از رهبر آپو صیانت به عمل آوردند و همان‌گونه که آگاهیم در سوم اسفند ۱۳۷۷ خون‌های گرانبهایی را نثار کردند. این خون‌های گرانبها به هدر نرفت و ثمره‌ی آن ایجاد جنبشی انقلابی، رادیکال و با نشاط در صحنه‌ی سیاست بی‌رمق و از نا افتاده‌ی شرق کوردستان و ایران گشت و افقی امید‌بخش را به همه‌ی ما نشان داد و هزاران زن و مرد جوان را به سوی آزادی رهنمون ساخت.
عفرین نیز، با الهام از اندیشه‌های رهبر آپو به نماد هم‌زیستی و تفاهم و پراکتیزه شدن پروژه‌ی ملت دموکراتیک بدل گشته است. به همین سبب و در تداوم توطئه‌ی ۱۵ فوریه علیه رهبر آپو، امروزه شاهد تجاوزی آشکار از سوی سلطان اردوغان و هم‌دستان شیطانی‌اش است که به نمایندگی و با حمایت اذهان عتیق سیاست به جنگ هر امر نو و با نشاط در امورجهان می‌روند. اما همان‌گونه که رهبر آپو با مقاومتی تاریخی، زندان امرالی را به مرکز سیاست دموکراتیک و گذار از پارادایم اقتدارگرایی بدل نمود، مطمئنا مقاومت‌کنندگان عفرین نیز که شاگردان راستین اویند با مقاومتی که تداوم مقاومت کوبانی، امرالی، زندان آمد و هزاران حماسه‌ی دیگر از این سنخ می‌باشد، صفحه‌ای نو در تاریخ جهان ورق خواهند زد که الهام بخش تمامی آزادی‌خواهان جهان گردد. تاریخ شاهد این حقیقت خواهد بود.
کودار ضمن محکوم نمودن عوامل توطئه‌ی بین الدولی ۱۵ فوریه و همچنین انزوای سختی که به رهبر آپو تحمیل می‌گردد، جهت‌گذاری دموکراتیک به خاورمیانه‌ی نوین که ستون فقرات آنرا ملت دموکراتیک شکل خواهد داد، تمامی آزادی‌خواهان را فرا‌می‌خواند تا با کردار و گفتار خود به محکوم نمودن این توطئه پرداخته و جهت آزادی رهبر آپو هر آنچه در توان دارند را به کار گیرند. همچنین تمامی جوانان انقلابی را فرا‌می‌خواند که با تأسی از رهبر آپو جهت تداوم مبارزه و مقاومت علیه سیاست انکار و امحا و رد سرسپردگی که امروز درعفرین تبلور یافته و تا پیروزی کامل و محو فاشیسم نیز ادامه خواهد داشت، به صفوف مقاومت پیوسته، و وظیفه‌ی تاریخی خود را که ساختن آینده‌ای آزاد است به جای آورند.
شورای مدیریت جامعه‌ی دموکراتیک و آزاد شرق کوردستان- کودار
14.2.2018
